కరోనా వైరస్ ప్రపంచాన్ని తన గుప్పిట్లో పెట్టుకుని వణికిస్తోంది.. యావత్ ప్రపంచానికి కంటి మీద కునుకు లేకుండా చేస్తోంది. అగ్రదేశాలు సైతం కరోనా పేరు వింటేనే వణికిపోతున్నాయి. ఇంతటి ఈ వైరస్ వ్యాధిని చేజేతులా మనమే పెద్దది చేసి మన నెత్తికి తెచ్చుకున్నామా? ఇప్పుడు అదే దేశాన్ని అతలాకుతలం చేస్తున్నదా?. ప్రభుత్వాలు సకాలంలో స్పందించకపోవడంతో జాతి మొత్తానికి సమస్యగా పరిణమించిందా? శాస్త్ర - సాంకేతిక రంగాల్లో పనిచేసేవారు, అందులోనూ వైద్య రంగానికి సంబంధించిన నిపుణులు కూడా సరైన రీతిలో స్పందించకపోవడంతోనే సమస్య తీవ్రమైందా? ప్రపంచ వ్యాప్తంగా కరోనా కరళ నృత్యం చేస్తోంది... లక్షల్లో బాదితులు అవుతూ.. వేల సంఖ్యల్లో మరణాలు నమోదవుతున్న తరుణంలో ఈ సమస్య నుంచి భారతదేశాన్ని అతీతంగా కాపాడటం సాధ్యం కాదు కాబట్టి ఇందులో ఎవరి నిర్లక్ష్యం లేదని వాదించేవారూ వున్నారు. అయితే ఆఫ్రికా దేశాలు - సింగఫూర్ - థాయ్ లాండ్ - మలేషియా - ఉత్తర కొరియా లాంటి దేశాలతో పోల్చితే మన దేశంలో సమస్య చాలా తీవ్రంగా ఉందనే చెప్పాలి.
ప్రభుత్వాల నిర్లక్ష్యం...
మరీ ముఖ్యంగా కేరళ - మహారాష్ట్ర - కర్నాటక - గుజరాత్ - రాజస్థాన్ లాంటి రాష్ట్రాలో తీవ్రత - వ్యాధి వేగంగా విస్తరిస్తుండడంతో ఇప్పటికీ సతమతమవుతూనే ఉన్నాయి. ఈ పరిస్థితి రావడానికి సామాజిక వర్గాలతోపాటు ప్రభుత్వాలది కూడా బాధ్యత వుందనే విషయం మన దేశంలో విస్తరిస్తున్న తీరు, అందుకు సంబంధించిన సమాచారం (డేటా) చైనాతో సహా కొన్ని దేశాల్లో అదుపు చేసిన తీరు పరిశీలిస్తే మన నిర్లక్ష్యం స్పష్టంగానే కనిపిస్తోంది. 2019 డిసెంబర్లోనే చైనాలోని వూహాన్లో మొదలైన ఈ కరోన ఇప్పుడు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా విస్తరించింది కానీ వూహాన్ లో మాత్రం పూర్తిగా అదుపులోకి రావడంతో అక్కడ సాధారణ పరిస్థితులు నెలకొంటున్నాయి. కానీ భారత్ లో మాత్రం పరిస్థితి రోజురోజుకు పెరుగుతూ పోతుంది. ఎందుకు? చైనాలో అనుసరించిన వ్యూహాన్ని - పద్ధతులను ఇక్కడ మనం పాటించలేకపోయామా?
కరోనా చైనా నుంచి మనకు సంక్రమించలేదా?
భారతదేశానికి సరిహద్దున చైనా వుంది. నిజానికి చైనా నుంచి మనకు ఈ వ్యాధి నేరుగా సంక్రమించలేదనే చెప్పాలి. డిసెంబరులో ఈ వ్యాధి చైనాలో ప్రబలినపుడు వ్యూహాన్ ప్రాంతంలో నివసిస్తున్న వారిని ఫిబ్రవరి నెలలో (1 - 2 - 27 తేదీల్లో) ప్రత్యేక విమానాల ద్వారా భారతీయులను కేంద్ర ప్రభుత్వం మన దేశానికి తీసుకువచ్చి వారి వళ్ల ఎలాంటి సమస్యా లేదని నిర్ధారణ కావడంతో ఇళ్లకు పంపించేశారు. అదే సమయంలో భారతదేశంలో తొలిసారిగా కేరళ రాష్ట్రంలో జనవరి 31 - ఫిబ్రవరి 2 - 3 (త్రిసూర్ - అపుంజ - కాసరగడ్) లో కరోనా వ్యాధిగ్రస్తులను గుర్తించారు.. అయితే వారంతా చైనాలోని వ్యూహాన్ నుంచి వచ్చిన వారే! వారికి చికిత్స అనంతరం కోలుకోవడంతో ఫిబ్రవరి 14న వారిని డిశ్చార్జి చేశారు. దీనిని బట్టి చైనా నుంచి వచ్చిన వారి నుండి కరోనా వ్యాప్తి చెందలేదని స్పష్టమవుతోంది.
అలాగే మన దేశంలోని ఈశాన్య ప్రాంతం కానీ, దానికి సరిహద్దున వున్న బాంగ్లాదేశ్ - మయన్మార్ దేశాల్లో అంతగా వైరస్ ప్రభావం లేదనే చెప్పాలి. అంటే భూభాగం పక్కనున్నంత మాత్రాన వ్యాధి సంక్రమించటం లేదు. ఆ మాటకు వస్తే చైనా లోని ఇతర ప్రాంతాకు వ్యూహాన్ నుంచి కూడా వ్యాప్తి చెందలేదు అనటం కన్నా వ్యాప్తి చెందకుండా అరికట్టగలిగారు అనటం సబబు. దీనికి ప్రభుత్వాలను - సామాజిక వర్గాలను అభినందించాలి.
ఎక్కడి నుంచి వచ్చింది?
మన దేశంలోకి ఎలా వచ్చింది అంటే ప్రజా రవాణా వ్యవస్థ (పర్యాటకులు లేదా ఇతర్రతా అవసరాల కోసం వివిధ దేశాలు తిరిగేవారు) నుంచి మాత్రమే ఇది మన దేశంలోకి అడుగుపెట్టింది.
ఈ వ్యాధి గాలి ద్వారానో - ఇతరత్రా మార్గాల ద్వారానో సంక్రమించబోదని ఇప్పటికే నిర్ధరణ అయింది. మరి ముఖ్యంగా యూరప్ - అమెరికా - కెనడా అందులోనూ ఇటలీ నుంచి అధికంగా మన దేశానికి సంక్రమించింది. కేరళలో తొలిసారిగా జనవరి 30న నమోదు అయినప్పటికీ ఫిబ్రవరి నెలలో ఎటువంటి సమస్యా ఎదురు కాలేదు. కానీ మార్చి మొదటి వారం నుంచి మన దేశానికి తీవ్రమవడం మొదలైంది. ఇందులో కూడా ఎక్కువ కేసులు విదేశాల నుంచి వచ్చిన వారే కావడం గమనార్హం. 239 మంది వ్యాధి సంక్రమించిన తరువాత దేశంలో వారు ఉంటున్న ప్రాంతాల్లోనూ - ఇతర ప్రాంతాల్లోనూ ఎటువంటి అవరోధాలు లేకండా తిరగగలిగారు. వారికి రోగం వుందని తెలిసినా - తెలియకపోయినా విస్తృతంగా తిరగడం ద్వారా వారు వ్యాధి వ్యాప్తికి కారకులయ్యారు. ఇటలీ - ఆస్ట్రియా నుంచి ఢల్లీ - హర్యానా - ఉత్తర ప్రదేశ్ రాష్ట్రల్లో బలంగా వ్యాప్తి చెందింది. కేసు నెంబరు 6 నుంచి 27 వరకు (కరోనా భాషలో పి6 నుంచి పి27 వరకు) వ్యాధి బారిన పడ్డవారందరూ ఇటలీ నుంచి వచ్చిన వారే! అందులోనూ పి6 నుంచి పి21 వరకు నేరుగా ఇటలీ నుంచి రాజస్థాన్ - హర్యానాకు వచ్చారు. వారి నుంచి వారి కుటుంబ సభ్యులకు (పి22 నుంచి పి28 వరకు) సోకింది.
ఇక ఆ తరువాత వరుసగా ముఖ్యంగా పంజాబ్ - జమ్మూ కాశ్మీర్ - మహరాష్ట్ర - కేరళ - గుజరాత్ - రాజస్థాన్ - కర్ణాటక - తమిళనాడు - ఆంధ్రప్రదేశ్ - తెలంగాణ తదితర రాష్ట్రల్లో ఈ వ్యాధి సోకిన వారిలో అత్యధికులు అమెరికా - యూరప్ - మధ్య ప్రాశ్చాత్య దేశాల నుంచి తిరిగి వచ్చినవారే! వారి ద్వారా వారి కుటుంబ సభ్యులకు కూడా సోకింది. అలాగే బ్రిటన్ నుంచి కూడా మన దేశంలో అనేక మందికి ఈ వ్యాధి చుట్టుకుంది. దీనిని బట్టి మనకు సరిహద్దున వున్న చైనా నుంచి కాకుండా ఎక్కడో దూరంగా వున్న దేశాల నుంచి వచ్చినవారి ద్వారా వ్యాప్తి చెందిందనేది స్పష్టం.
సమస్య తీవ్ర రూపం...
మన దేశంలో తొలిసారిగా జనవరి 30న కేరళలో కరోనా వైరస్ ను గుర్తఇంచారు. కానీ సమస్య తీవ్రతను కేంద్ర రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు మార్చి మధ్య వరకు తీవ్రంగా పట్టించుకోలేదు. మార్చి 22న జనతా కర్ఫ్యూ ను ప్రధాని మోడీ అమలు చేయించిన తరువాతే కేంద్ర ప్రభుత్వం తీవ్రంగా పరిగణించింది. అప్పటికే కొన్ని రాష్ట్రాలు - ముఖ్యంగా కేరళ - తెలంగాణ - ఆంధ్రప్రదేశ్ - మహరాష్ట్ర మొదలైనవి తీవ్రంగానే పరిగణించినప్పటికీ అవసరమైన తీవ్రస్థాయిలో చర్యలు చేపట్టలేకపోయాయి. కేరళలో జనవరి 30న తొలి కేసు నమోదు కాగా - మార్చి 4వ తేదీ (మార్చి 4న ఒకే రోజు 22 కేసు నమోదు అయాయి) వరకు మన దేశంలో సమస్య అంత తీవ్రం కాలేదు. దాంతో సామాజిక వర్గాలు కానీ - ప్రభుత్వాలు కానీ - ప్రజలు కానీ మనకు అంత సమస్య లేదని భావించినట్లు కనిపిస్తోంది. మార్చి 4న రాజస్థాన్ - హర్యానా - ఢల్లీ - పంజాబ్ తదితర రాష్ట్రల్లో ఎక్కువ సంఖ్యలో కేసు నమోదు కావడంతో ఒక్కసారిగా అందరూ ఉలిక్కిపడ్డారు. అయినప్పటికీ అందుకు తగ్గట్టుగా చర్యలు తీసుకోవడంలో ప్రభుత్వాలు విఫలం అయ్యాయి. కేరళకు సోకినపుడే పటిష్టమైన విధానాన్ని కేంద్ర రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు, సివిల్ సొసైటీ అమలు చేసి వుంటే సమస్య ఇంత తీవ్ర రూపం దాల్చి వుండేది కాదేమో.
ఐసిఎంఆర్ ఏం చేస్తోంది?
ఇండియన్ కౌన్సిల్ మెడికల్ రీసెర్చి ఈ క్లిష్టసమయంలో ఏం చేస్తోంది? ప్రజ వైద్య ఆరోగ్య్ పరిస్థతులను ఎప్పటికపుడు అధ్యయనం చేసి ప్రభుత్వాలను - సమాజాన్ని ముఖ్యంగా వైద్య ఆరోగ్య రంగాన్ని హెచ్చరించాలి. కానీ ఆ పని సమర్ధంగా ఇప్పటికీ చేయలేకపోతోంది. ఇప్పటికీ కేవలం 27,688 కేసులను మాత్రమే పరిక్షించింది. అది కూడా మార్చి 13న కళ్లు తెరిచింది. ఈ సంస్థ వైద్య ఆరోగ్య రంగంలో ప్రామాణికమైనది.
నామమాత్రంగా ప్రభుత్వాసుపత్రులు...
నిజానికి మన దేశ వైద్య ఆరోగ్య వ్యవస్థ బలహీనంగా వుంది. అభివృద్ధి చెందిన దేశాలతో పోల్చితే మరీ బలహీనంగా వుంది. దేశం మొత్తం రాష్ట్రల్లో ప్రభుత్వ ఆసుప్రతులు నామమాత్రంగా తయారయ్యాయి. ప్రయివేటీకరణ వల్ల స్టార్ హాస్పిటల్స్ మాత్రమే వృద్ధి చెందాయి. ఈ ఆసుప్రతులు కరోనా వ్యాధి గ్రస్తులను ఆదుకునే పరిస్థితి లేదు. ప్రభుత్వ రంగంలో వైద్య ఆరోగ్య పరిశోధన బాగా నిర్లక్ష్యానికి గురైంది. ప్రభుత్వ వైద్యశాలల్లో బెడ్లు - వైద్యులు - కనీస సౌకర్యాలు - ప్రధానంగా ఈ వ్యాధి చికిత్సకు అవసరమైన ఐసియు - వెంటిలేటర్లు చాలా పరిమితంగా వున్నవి. అంతో ఇంతో ఆంధ్ర్రపదేశ్ లోనే పరిస్థితి మెరుగ్గా వుంది. అత్యధికంగా 86 వేల బెడ్లు వుండగా అందులో 23479 ఐసొలేషన్ బెడ్లు - 2680 ఐసియు బెడ్లు వున్నవి. మొత్తానికి ఇపుడున్న పరిస్థితుల్లో మనవైద్య ఆరోగ్య వ్యవ్థ ప్రజలను ముఖ్యంగా రోగులను ఆదుకునే స్థితిలో లేదు.
- ఎస్. విశ్వేశ్వర రావు
ప్రభుత్వాల నిర్లక్ష్యం...
మరీ ముఖ్యంగా కేరళ - మహారాష్ట్ర - కర్నాటక - గుజరాత్ - రాజస్థాన్ లాంటి రాష్ట్రాలో తీవ్రత - వ్యాధి వేగంగా విస్తరిస్తుండడంతో ఇప్పటికీ సతమతమవుతూనే ఉన్నాయి. ఈ పరిస్థితి రావడానికి సామాజిక వర్గాలతోపాటు ప్రభుత్వాలది కూడా బాధ్యత వుందనే విషయం మన దేశంలో విస్తరిస్తున్న తీరు, అందుకు సంబంధించిన సమాచారం (డేటా) చైనాతో సహా కొన్ని దేశాల్లో అదుపు చేసిన తీరు పరిశీలిస్తే మన నిర్లక్ష్యం స్పష్టంగానే కనిపిస్తోంది. 2019 డిసెంబర్లోనే చైనాలోని వూహాన్లో మొదలైన ఈ కరోన ఇప్పుడు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా విస్తరించింది కానీ వూహాన్ లో మాత్రం పూర్తిగా అదుపులోకి రావడంతో అక్కడ సాధారణ పరిస్థితులు నెలకొంటున్నాయి. కానీ భారత్ లో మాత్రం పరిస్థితి రోజురోజుకు పెరుగుతూ పోతుంది. ఎందుకు? చైనాలో అనుసరించిన వ్యూహాన్ని - పద్ధతులను ఇక్కడ మనం పాటించలేకపోయామా?
కరోనా చైనా నుంచి మనకు సంక్రమించలేదా?
భారతదేశానికి సరిహద్దున చైనా వుంది. నిజానికి చైనా నుంచి మనకు ఈ వ్యాధి నేరుగా సంక్రమించలేదనే చెప్పాలి. డిసెంబరులో ఈ వ్యాధి చైనాలో ప్రబలినపుడు వ్యూహాన్ ప్రాంతంలో నివసిస్తున్న వారిని ఫిబ్రవరి నెలలో (1 - 2 - 27 తేదీల్లో) ప్రత్యేక విమానాల ద్వారా భారతీయులను కేంద్ర ప్రభుత్వం మన దేశానికి తీసుకువచ్చి వారి వళ్ల ఎలాంటి సమస్యా లేదని నిర్ధారణ కావడంతో ఇళ్లకు పంపించేశారు. అదే సమయంలో భారతదేశంలో తొలిసారిగా కేరళ రాష్ట్రంలో జనవరి 31 - ఫిబ్రవరి 2 - 3 (త్రిసూర్ - అపుంజ - కాసరగడ్) లో కరోనా వ్యాధిగ్రస్తులను గుర్తించారు.. అయితే వారంతా చైనాలోని వ్యూహాన్ నుంచి వచ్చిన వారే! వారికి చికిత్స అనంతరం కోలుకోవడంతో ఫిబ్రవరి 14న వారిని డిశ్చార్జి చేశారు. దీనిని బట్టి చైనా నుంచి వచ్చిన వారి నుండి కరోనా వ్యాప్తి చెందలేదని స్పష్టమవుతోంది.
అలాగే మన దేశంలోని ఈశాన్య ప్రాంతం కానీ, దానికి సరిహద్దున వున్న బాంగ్లాదేశ్ - మయన్మార్ దేశాల్లో అంతగా వైరస్ ప్రభావం లేదనే చెప్పాలి. అంటే భూభాగం పక్కనున్నంత మాత్రాన వ్యాధి సంక్రమించటం లేదు. ఆ మాటకు వస్తే చైనా లోని ఇతర ప్రాంతాకు వ్యూహాన్ నుంచి కూడా వ్యాప్తి చెందలేదు అనటం కన్నా వ్యాప్తి చెందకుండా అరికట్టగలిగారు అనటం సబబు. దీనికి ప్రభుత్వాలను - సామాజిక వర్గాలను అభినందించాలి.
ఎక్కడి నుంచి వచ్చింది?
మన దేశంలోకి ఎలా వచ్చింది అంటే ప్రజా రవాణా వ్యవస్థ (పర్యాటకులు లేదా ఇతర్రతా అవసరాల కోసం వివిధ దేశాలు తిరిగేవారు) నుంచి మాత్రమే ఇది మన దేశంలోకి అడుగుపెట్టింది.
ఈ వ్యాధి గాలి ద్వారానో - ఇతరత్రా మార్గాల ద్వారానో సంక్రమించబోదని ఇప్పటికే నిర్ధరణ అయింది. మరి ముఖ్యంగా యూరప్ - అమెరికా - కెనడా అందులోనూ ఇటలీ నుంచి అధికంగా మన దేశానికి సంక్రమించింది. కేరళలో తొలిసారిగా జనవరి 30న నమోదు అయినప్పటికీ ఫిబ్రవరి నెలలో ఎటువంటి సమస్యా ఎదురు కాలేదు. కానీ మార్చి మొదటి వారం నుంచి మన దేశానికి తీవ్రమవడం మొదలైంది. ఇందులో కూడా ఎక్కువ కేసులు విదేశాల నుంచి వచ్చిన వారే కావడం గమనార్హం. 239 మంది వ్యాధి సంక్రమించిన తరువాత దేశంలో వారు ఉంటున్న ప్రాంతాల్లోనూ - ఇతర ప్రాంతాల్లోనూ ఎటువంటి అవరోధాలు లేకండా తిరగగలిగారు. వారికి రోగం వుందని తెలిసినా - తెలియకపోయినా విస్తృతంగా తిరగడం ద్వారా వారు వ్యాధి వ్యాప్తికి కారకులయ్యారు. ఇటలీ - ఆస్ట్రియా నుంచి ఢల్లీ - హర్యానా - ఉత్తర ప్రదేశ్ రాష్ట్రల్లో బలంగా వ్యాప్తి చెందింది. కేసు నెంబరు 6 నుంచి 27 వరకు (కరోనా భాషలో పి6 నుంచి పి27 వరకు) వ్యాధి బారిన పడ్డవారందరూ ఇటలీ నుంచి వచ్చిన వారే! అందులోనూ పి6 నుంచి పి21 వరకు నేరుగా ఇటలీ నుంచి రాజస్థాన్ - హర్యానాకు వచ్చారు. వారి నుంచి వారి కుటుంబ సభ్యులకు (పి22 నుంచి పి28 వరకు) సోకింది.
ఇక ఆ తరువాత వరుసగా ముఖ్యంగా పంజాబ్ - జమ్మూ కాశ్మీర్ - మహరాష్ట్ర - కేరళ - గుజరాత్ - రాజస్థాన్ - కర్ణాటక - తమిళనాడు - ఆంధ్రప్రదేశ్ - తెలంగాణ తదితర రాష్ట్రల్లో ఈ వ్యాధి సోకిన వారిలో అత్యధికులు అమెరికా - యూరప్ - మధ్య ప్రాశ్చాత్య దేశాల నుంచి తిరిగి వచ్చినవారే! వారి ద్వారా వారి కుటుంబ సభ్యులకు కూడా సోకింది. అలాగే బ్రిటన్ నుంచి కూడా మన దేశంలో అనేక మందికి ఈ వ్యాధి చుట్టుకుంది. దీనిని బట్టి మనకు సరిహద్దున వున్న చైనా నుంచి కాకుండా ఎక్కడో దూరంగా వున్న దేశాల నుంచి వచ్చినవారి ద్వారా వ్యాప్తి చెందిందనేది స్పష్టం.
సమస్య తీవ్ర రూపం...
మన దేశంలో తొలిసారిగా జనవరి 30న కేరళలో కరోనా వైరస్ ను గుర్తఇంచారు. కానీ సమస్య తీవ్రతను కేంద్ర రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు మార్చి మధ్య వరకు తీవ్రంగా పట్టించుకోలేదు. మార్చి 22న జనతా కర్ఫ్యూ ను ప్రధాని మోడీ అమలు చేయించిన తరువాతే కేంద్ర ప్రభుత్వం తీవ్రంగా పరిగణించింది. అప్పటికే కొన్ని రాష్ట్రాలు - ముఖ్యంగా కేరళ - తెలంగాణ - ఆంధ్రప్రదేశ్ - మహరాష్ట్ర మొదలైనవి తీవ్రంగానే పరిగణించినప్పటికీ అవసరమైన తీవ్రస్థాయిలో చర్యలు చేపట్టలేకపోయాయి. కేరళలో జనవరి 30న తొలి కేసు నమోదు కాగా - మార్చి 4వ తేదీ (మార్చి 4న ఒకే రోజు 22 కేసు నమోదు అయాయి) వరకు మన దేశంలో సమస్య అంత తీవ్రం కాలేదు. దాంతో సామాజిక వర్గాలు కానీ - ప్రభుత్వాలు కానీ - ప్రజలు కానీ మనకు అంత సమస్య లేదని భావించినట్లు కనిపిస్తోంది. మార్చి 4న రాజస్థాన్ - హర్యానా - ఢల్లీ - పంజాబ్ తదితర రాష్ట్రల్లో ఎక్కువ సంఖ్యలో కేసు నమోదు కావడంతో ఒక్కసారిగా అందరూ ఉలిక్కిపడ్డారు. అయినప్పటికీ అందుకు తగ్గట్టుగా చర్యలు తీసుకోవడంలో ప్రభుత్వాలు విఫలం అయ్యాయి. కేరళకు సోకినపుడే పటిష్టమైన విధానాన్ని కేంద్ర రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు, సివిల్ సొసైటీ అమలు చేసి వుంటే సమస్య ఇంత తీవ్ర రూపం దాల్చి వుండేది కాదేమో.
ఐసిఎంఆర్ ఏం చేస్తోంది?
ఇండియన్ కౌన్సిల్ మెడికల్ రీసెర్చి ఈ క్లిష్టసమయంలో ఏం చేస్తోంది? ప్రజ వైద్య ఆరోగ్య్ పరిస్థతులను ఎప్పటికపుడు అధ్యయనం చేసి ప్రభుత్వాలను - సమాజాన్ని ముఖ్యంగా వైద్య ఆరోగ్య రంగాన్ని హెచ్చరించాలి. కానీ ఆ పని సమర్ధంగా ఇప్పటికీ చేయలేకపోతోంది. ఇప్పటికీ కేవలం 27,688 కేసులను మాత్రమే పరిక్షించింది. అది కూడా మార్చి 13న కళ్లు తెరిచింది. ఈ సంస్థ వైద్య ఆరోగ్య రంగంలో ప్రామాణికమైనది.
నామమాత్రంగా ప్రభుత్వాసుపత్రులు...
నిజానికి మన దేశ వైద్య ఆరోగ్య వ్యవస్థ బలహీనంగా వుంది. అభివృద్ధి చెందిన దేశాలతో పోల్చితే మరీ బలహీనంగా వుంది. దేశం మొత్తం రాష్ట్రల్లో ప్రభుత్వ ఆసుప్రతులు నామమాత్రంగా తయారయ్యాయి. ప్రయివేటీకరణ వల్ల స్టార్ హాస్పిటల్స్ మాత్రమే వృద్ధి చెందాయి. ఈ ఆసుప్రతులు కరోనా వ్యాధి గ్రస్తులను ఆదుకునే పరిస్థితి లేదు. ప్రభుత్వ రంగంలో వైద్య ఆరోగ్య పరిశోధన బాగా నిర్లక్ష్యానికి గురైంది. ప్రభుత్వ వైద్యశాలల్లో బెడ్లు - వైద్యులు - కనీస సౌకర్యాలు - ప్రధానంగా ఈ వ్యాధి చికిత్సకు అవసరమైన ఐసియు - వెంటిలేటర్లు చాలా పరిమితంగా వున్నవి. అంతో ఇంతో ఆంధ్ర్రపదేశ్ లోనే పరిస్థితి మెరుగ్గా వుంది. అత్యధికంగా 86 వేల బెడ్లు వుండగా అందులో 23479 ఐసొలేషన్ బెడ్లు - 2680 ఐసియు బెడ్లు వున్నవి. మొత్తానికి ఇపుడున్న పరిస్థితుల్లో మనవైద్య ఆరోగ్య వ్యవ్థ ప్రజలను ముఖ్యంగా రోగులను ఆదుకునే స్థితిలో లేదు.
- ఎస్. విశ్వేశ్వర రావు